میوپاتی یک بیماری عضلانی یا عصبی – عضلانی است که در اثر آن رشته‌های عضلانی به دلایل متعددی به درستی کار نمی‌کنند. در نتیجه، میوپاتی باعث ایجاد ضعف عضلانی در نواحی خاصی از بدن می‌شود که ایستادن، راه رفتن، جویدن و بلعیدن غذا و حرف زدن را برای بیمار با مشکلاتی مواجه می‌سازد. بعضی از بیماری‌های عضلانی هنگامی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به ماهیچه‌ها حمله می‌کند و به اشتباه یک التهاب ناخواسته در ماهیچه ایجاد می‌کند که به آن میوپاتی التهابی گفته می‌شود. این التهاب باعث آسیب رسیدن به بافت عضله و بروز ضعف عضلانی می‌شود.علائم:
- احساس ضعف در عضلات بزرگ در اطراف گردن، شانه‌ها و لگن
- مشکل در بالا رفتن از پله‌ها، برخاستن از روی صندلی یا برداشتن اشیائی که در بالای سرشان قرار دارد.
- درد خفیف در ماهیچه‌ها که ممکن است اصلاً احساس نشود.
- احساس خفگی در زمان غذا خوردن یا ورود غذا به داخل ریه‌ها
- تنگی نفس و سرفه کردن
علل میوپاتی:
میوپاتی می‌تواند به صورت ارثی یا اکتسابی باشد. شایع‌ترین مشخصه میوپاتی شامل ضعف و خشکی عضلات می‌باشد که باعث بروز خشکی و درد عضلانی می‌شود. سایر علل این عارضه شامل بیماری‌های مرتبط با سیستم ایمنی بدن است که تولید درد و التهاب می‌کنند. برخی از مهم‌ترین علل دیگر میوپاتی عبارتند از:
- سموم
- عفونت‌ها
- بیماری‌های خودایمنی
- بیماری‌های ارثی
درمان میوپاتی با فیزیوتراپی و حرکت درمانی:
فیزیوتراپی می‌تواند به بیماران مبتلا به بیماری‌های عضلانی کمک کند که به زندگی عادی و فعال خود بازگردند. فیزیوتراپی و حرکات ورزشی در درمان بیماری‌های عضلانی اهمیت خاصی دارند. بیمارانی که از ضعف شدید عضلات رنج می‌برند و نمی‌توانند به درستی حرکت کنند باید طیفی از حرکات و برنامه‌های ورزشی را انجام دهند. این ورزش‌ها از انقباض مفاصل (بدشکلی مفصل) جلوگیری می‌کند. افرادی که ضعف عضلانی آن‌ها در حد متوسط است، باید یک برنامه ورزشی مناسب را برای تقویت عضلات خود شروع کنند. هدف این برنامه ورزشی آن است که شدت تمرین‌ها به موازات افزایش قدرت عضلانی بیمار، افزایش داده شود. بیمارانی که به ضعف خفیف عضلانی دچار هستند نیز باید سعی کنند فعالیت‌های عادی و روزمره خود را انجام دهند.
