همه ساله میلیون ها نفر از مردم دچار کمر درد می شوند و در اکثر موارد بدون متحمل شدن عمل جراحی بهبود می یابند. اما درد شدید کمر می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد که به خوبی شناخته نشده و در اکثر موارد اشتباه تشخیص داده شده است. سندرم دم اسبی یا “cauda equina” (CES) هنگامی رخ می دهد که ریشه های عصبی دم اسبی فشرده شده و باعث اختلال در عملکرد حسی و حرکتی در اندام های تحتانی و مثانه می شوند. بیماران مبتلا به این سندرم در اغلب موارد به عنوان یک مورد اورژانسی در بیمارستان پذیرفته می شوند. سندرم CES می تواند به بی اختیاری و حتی فلج دائمی منجر شود.
منطقه ی دم اسب ساختاری در انتهای ستون فقرات اکثر مهره داران بوده ، که شامل ریشه های عصبی و ریز ریشه هایی از بالا می باشد. در انسان ، از آنجایی که رشد طناب نخاعی در طفولیت متوقف می شود در حالیکه رشد استخوان های فقراتی ادامه می یابد، طناب نخاعی در افراد بزرگسال در حدود سطح مهره های L1/L2 و در هنگام تولد در L3 پایان می یابد. با اینحال ، برخی تغییرات در افراد بزرگسال وجود دارد و طناب نخاعی ممکن است هرجایی بین مهره های T12 تا L3 پایان یابد.
علل
سندروم CES اغلب از بر آمدگی یا فتق شدید دیسکی در ناحیه کمر ناشی می شود. فشار و کشیدگی بیش از حد یا آسیب شدید ممکن است باعث فتق دیسک بین مهره ای شود. با این حال، با گذشت سن، مواد تشکیل دهنده دیسک به طور طبیعی رو به انحطاط می گذارند و رباط هایی که آن را در جای خود نگه می دارند شروع به ضعیف شدن می کنند. با پیشروی این انحطاط، حتی کشیدگی عضلانی نسبتاً جزئی نیز می تواند باعث بیرون زدگی دیسک شود.
– ضربه مستقیم
– بیماری مننگومیلوسل که شایع است.
– گاهی فتق دیسک بین مهرهای در سطحی پایین تر از مهره سوم کمری(L3)
– تنگی مجرای نخاعی در پایین فقرات کمری و ناحیه خاجی
– درهم فرورفتگی یا آسیبهای شدید مهرهای
– تومورها و عفونتها
– بیماری التهابی
علائم
– فلج خفیف پاها
– درد شدید در کمر و انتهای ستون فقرات
– اختلال حس درد و حرارت در قسمتهای تحتانی
– بی اختیاری ادرار و مدفوع
– کاهش یا از بین رفتن رفلکس در اندام ها
– ضعف حرکتی
– اختلال تعادل
– اختلال در عملکرد جنسی
روش های پیشگیری و درمان
– جراحی برای بهبود عوارض ایجاد شده و بازیابی عملکرد عصبی
– تجویز دارو همراه با استفاده متناوب از سوند برای بهبود عملکرد مثانه و روده
– فیزیوتراپی برای بهبود عوارض حرکتی ایجاد شده ضروری است.
مسائل شیوه ی زندگی بعد از درمان ممکن است لازم باشد. مسائل می تواند شامل نیاز بیماران به فیزیوتراپی و کاردرمانی به دلیل نقص عملکرد اندام جنبشی تحتانی باشد.