دراپ فوت (افتادگی پا)

افتادگی مچ پا گاهی افتادگی پا هم نامیده می شود و می تواند باعث شود فرد به هنگام راه رفتن پای خود را روی زمین بکشد.افتادگی مچ پا بیش از اینکه خود یک بیماری باشد نشانه یک مشکل زمینه ای است. این مشکل می تواند عضلانی باشد و بر اثر آسیب عصبی پا بوجود آمده باشد یا ناشی از آسیب مغزی یا نخاعی باشد.
افتادگی مچ پا معمولا فقط یک پا را تحت تاثیر قرار می دهد ولی بسته به علت آن ممکن است هر دو پا تحت تاثیر آن قرار بگیرند. همچنین افتادگی مچ پا می تواند موقتی یا دائمی باشد.

علت ها و دلایل افتادگی مچ پا:

ضعف عضلانی
دیستروفی عضلانی یک گروه از بیماری های ارثی ژنتیکی است که باعث ضعف تدریجی عضله شده می تواند گاهی منجر به افتادگی مچ پا شود.
افتادگی مچ پا همچنین می تواند با بیماری های دیگری مانند آتروفی عضلانی نخاعی یا بیماری نورون حرکتی که باعث تحلیل رفتن عضلات می شوند مرتبط باشد.

مشکلات عصبی محیطی یا نوروپاتی

افتادگی مچ پا اغلب بر اثر فشرده شدن عصبی که عضلات بلند کننده پا را کنترل می کند بوجود می آید. گاهی ممکن است اعصاب اطراف زانو یا پایین ستون فقرات گیر بیفتند. اعصاب پا هم ممکن است در طول جراحی تعویض مفصل لگن یا زانو پاره شوند یا صدمه ببینند. افتادگی مچ پا می تواند گاهی بر اثر آسیب عصبی مرتبط با دیابت (که به نوروپاتی معروف است) بوجود آید.
بیماری های ارثی مانند بیماری شارکو-ماری-توث هم یکی ازعلل متداول آسیب عصبی محیطی و ضعف عضلانی هستند که می توانند به افتادگی مچ پا منجر شوند.